Home
1
2
3
De werkeloosheid, begonnen in 1929 als gevolg van de economische crisis, bereikte in 1935 een recordhoogte. Ook Gerard Reeser, die al 26 jaar werkzaam was bij Hoedenmagazijn Meuwsen in de Leidsestraat 4, moest wegens reorganisatie het veld ruimen. Een zuster van zijn vrouw was getrouwd met Abraham Cijfer, makelaar in thee op de N.Z. Voorburgwal 318. Deze kocht voor zijn zwager een voormalige parfumeriezaak op de Heiligeweg 40, waarna op 8 mei 1935 The English Hatter �In Heerenhoeden en Heerenmodeartikelen� kon worden geopend. Reeser kreeg de dagelijkse leiding. In 1939 kwam de 20-jarige Casper Garrels bij Reeser in dienst. Hij was de zoon van de oorspronkelijk uit Duitsland afkomstige Caspar Garrels, die op de Nieuwendijk 155 een winkel had in manufacturen, verpleegsters- en dienstkleding. Abraham Cijfer treedt in het oorlogsjaar 1942 uit, zoals dat toen fijntjes werd omschreven, waarna de handelsnaam tijdelijk veranderde in: �G.C.C. Reeser Heerenmodewinkel�.
Op 1 januari 1946 keerde de oorspronkelijke naam The English Hatter weer terug, evenals A.Cijfer die met zijn zwager G.Reeser een vennootschap aangaat. Reeser overlijdt in 1949. Casper Garrels, die vlak na de oorlog de dagelijkse leiding overnam, heeft in de jaren daarna een solide basis gelegd voor het bedrijf. Als Cijfer In 1953 afscheid neemt, wordt Casper Garrels medevennoot en directeur van The English Hatter. Al snel kon hij in 1955 aan de overkant een tweede vestiging openen op Heiligeweg 53, in 1961 gevolgd door een derde vestiging op Binnenhof 41 in Amstelveen. Vanaf 1975 is Garrels enig eigenaar. Zijn handelsmerk was zijn grote produktkennis, waardoor de klanten graag terugkwamen.Casper Garrels (93 jaar in 2012), stond tot 1998 bijna zestig jaar aan het roer van The English Hatter. Het persoonlijk contact met zijn klanten heeft hem in al die jaren enorm veel voldoening gegeven. Zijn zoon Casper Garrels junior kwam in 1974 bij zijn vader in de zaak, tot dan toe werkzaam bij mantelfabriek Berghaus. In datzelfde jaar begon zijn vrouw Hanneke Broese in Amstelveen een groothandel in kleding: �De Fazant Kleding BV�. In 1979 wordt Garrels jr. enig directeur. Sinds 22 december 1998 zijn The English Hatter BV en De Fazant Kleding BV ondergebracht in de Clan Gordon Holding BV., waarvan Garrels en zijn vrouw eigenaar zijn.
De English Hatter verkocht voor de oorlog in eerste instantie uit Engeland ge�mporteerde hoeden en petten, hats and caps dus. Een klein deel van de hoedencollectie werd vervaardigd in eigen atelier achter de winkel. In die tijd droeg iedereen nog een hoofddeksel. De burger een vilten deukhoed- de Borsalino was in die tijd mateloos populair- arbeiders en schooljongens een wollen pet of alpino. Een enkeling droeg een bolhoed. Er waren dan ook heel wat hoeden- en pettenwinkels in de stad. Na de oorlog werden deze hoofddeksels massaal aan de wilgen gehangen. Alleen oudere heren droegen nog een hoed. Casper Garrels sr. was echter vanaf het begin van zijn loopbaan besmet geraakt met het hoedenvirus en besloot deze hoofddeksels desondanks toch in het assortiment te houden. Toen de hoed in de jaren zestig geheel uit het straatbeeld verdween en de ene na de andere hoedenwinkel moest sluiten, wist The English Hatter te overleven door de collectie herenmode flink uit te breiden, met vooral klassieke Engelse kleding. Zo was The English Hatter de eerste winkel in Nederland die in 1975 Lacoste polo's ging verkopen. Toen nog uitsluitend wit, nu in 40 kleuren. En� de hoed bleef in het assortiment.
Casper Garrels sr. in 1997. Hij is dan 78 jaar. Een jaar later neemt hij na bijna zestig jaar definitief afscheid van The English Hatter. Coll. fam. Garrels
Het interieur van The English Hatter. Foto december 2011
'D e man van 1950 wil geen driedelig pak meer dragen met overhemd en stropdas. De losse boord kent hij slechts uit overlevering. Een luchtige broek moet het zijn en een nonchalant jasje. Hij draagt een overhemd van popeline of van �airconditioned� stof in kleuren die hem in de warme zomer een maximum aan koelte brengen en is hij heel modern, dan draagt hij zelfs het overhemd over de broek! Hij koopt een overhemd met bizarre patronen. Of liever nog een spijkerbroek met T-shirt. En dan zien wij plotseling langs onze vertrouwde straten de krachtige gestalte van een man, gehuld in tere, roze, violette en zachtbruine bloemetjes. We kijken er soms wat verwonderd tegenaan en vergeten dan, dat we het wellicht over twee, drie jaar eigenaardig zullen vinden wanneer we op een zomerdag iemand ontmoeten die een streepjesoverhemd aanheeft.�( De Telegraaf 7 juni 1950).
