Home
1
2
3
4
De belangstelling voor piano's en elektronische orgels liep steeds verder terug, en de verkoop van vooral de orgels daalde sterk. Na een hausse in de verkoop begin jaren zeventig stortte de handel tegen 1980 volledig in. De vette jaren zeventig werden onder andere veroorzaakt door een verkorting van de arbeidstijd, verhoging van de koopkracht en het ontstaan van nieuwe ruim gesubsidieerde muziekscholen. De economische recessie bracht spoedig verandering in het bestedingspatroon. Luxe artikelen als piano's en orgels kwamen onderaan te staan in de verkoopstatistieken. De eenvoudigste piano kostte altijd nog zo'n zeven- � achtduizend gulden en een Steinway zelfs f. 33.000. -
Bij Goldschmeding speelden nog andere factoren een rol. Een groot en kostbaar pand aan de Raadhuisstraat plus nog drie filialen in de provincie, zorgden voor een zich moeilijk aan de gewijzigde economische omstandigheden aanpassende bedrijfsstructuur. Door de onverwachte tragische dood op 15 november 1976 van de toen 59-jarige financieel-directeur Ger Goldschmeding, die op weg van de zaak naar zijn auto onder de voet van de Westertoren, door een misdrijf om het leven kwam en het als gevolg daarvan, door ziekte gedwongen vertrek van zijn neef en mededirecteur Anton in 1983, kwam de directie vroegtijdig in de problemen. Opvolging was er niet, zodat het familiebedrijf in 1986 besloot tot vrijwillige liquidatie. Droevig om te zien hoe een ambachtelijk piano-en orgelbedrijf met een traditie van bijna 115 jaar, dat in zijn lange bestaan meerdere malen een grote bloei had gekend, nu in ijltempo moest worden afgebroken. Sic transit� Dat geldt voor mensen, dat geldt ook voor bedrijven. Toch hebben de vakmensen van Goldschmeding door de jaren heen een spoor achtergelaten dat nog lang niet is uitgewist. De duizenden instrumenten met naamplaatjes van deze firma zullen daar nog lang van getuigen.
Begin 1900 had Goldschmeding de alleen-vertegenwoordiging in Nederland van de piano's van Ernst Kaps Sr. De advertenties spraken van een eerste klas instrument in gebruik bij 24 Europese vorsten en 50 conservatoria. De piano werd aanbevolen door Frans Liszt, Von B�low, Rubinstein en Wagner. Andere merken waren: Knake, Uebel & Lechleiter, Hoffmann & K�hne, Mann, Wolfframm, Nagel, Adam en R�mhildt.
In het pand 't Binnenhuis / Goldschmeding vestigden zich op 1 april 1987 het Aanneemkantoor van de afdeling Telegraafbediening van de P.T.T. en de Effectenresearch van Pierson. Nu in 2005 zijn hier het Honorair Consulaat Turkije en een bank gevestigd. Van het eens zo fraaie Binnenhuis-interieur is niets meer terug te vinden. Alleen het trappenhuis van nr. 46 heeft nog enkele restanten van het oorspronkelijke interieur, zoals de glas-in-loodramen en de eikenhouten trap. In de top van de gevel zit nog een tegeltableau met daarop de naam 't Binnenhuis.
Els van Wageningen, Maandblad Ons Amsterdam, Jrg. 39, nr. 1
Anton Goldschmeding, 1987
