Home
1
2
3
Ook Tang Yung, zijn naam werd door de Engelsen verbasterd tot Dun Yong, waarna hij ook zo werd ingeschreven in Amsterdam, was afkomstig uit het Zuid-Chinese Guandong. Ook hij behoorde tot de eerste generatie stokers, die na de Eerste Wereldoorlog met de grote passagiersschepen naar Amsterdam kwamen. Deze Chinese stokers werden �blauwpijpers� genoemd naar de blauwe pijpen op deze schepen. De eerste jaren van zijn verblijf in Amsterdam waren eenzaam. Dun Yong werkte jaren in Chinese restaurants. Hij had een kamertje gehuurd op de Recht Boomssloot. De in Rotterdam geboren Stientje van Gaans, die een harde jeugd achter de rug had, trok jaren later naar Amsterdam om bij haar zuster op de Recht Boomssloot te gaan wonen. In hetzelfde huis waar Dun Yong op kamers woonde.Twee eenzame mensen vonden elkaar daar en trouwden aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. In 1946 werd hun zoon Hengko geboren. Dun Yong en Stientje konden nauwelijks met elkaar praten, op enkele woordjes na en dat is altijd zo gebleven.
In 1957 liet Dun Yong zijn oog vallen op een klein winkeltje van nog geen 15 vierkante meter in het voormalige pand van het kledingmagazijn van Bernard W�stmann op de hoek van de Stormsteeg 9 en de Geldersekade. �Jij vragen, ik kopen,� zei hij tegen zijn vrouw.Tante Stien, zoals ze in de buurt werd genoemd, ging daar Chinese porseleinen beeldjes, tijdschriften en boeken, gedroogd voedsel in blik, vazen en lampen verkopen, die Dun Yong rechtstreeks uit Hongkong importeerde.
Begin jaren zestig nam het aantal Chinese restaurants in Nederland sterk toe, waardoor de vraag naar Chinese producten nog groter werd. In 1966 waren alleen al in Amsterdam 73 Chinese restaurants. Voor de Chinezen was de Binnenbantammerstraat d� place to be. Alleen al in de Binnenbantammerstraat waren acht Chinese restaurants voor Nederlanders en vier uitsluitend voor Chinezen. Daarnaast waren er nog enkele boardinghouses, en voor de bewoners daarvan vier gokhuizen, twee opiumkitten, drie clubhuizen, twee toko�s en Kapsalon �Oost en West� van de heer Chan.
In 1968 ging Hengko Dun voor een paar jaar naar Hongkong om de familie te leren kennen en om Kantonees te leren. Daar ontmoette hij onderwijzeres Wai Ming Chow. Het was liefde op het eerste gezicht. Henko trouwde met haar en samen keerden zij terug naar Amsterdam. Wai Ming sprak al snel goed Nederlands en dat is een uitkomst in een winkel waar behalve haar landgenoten ook veel Nederlanders komen. Hengko en Wai Ming kregen drie kinderen: de zonen Kin Ping en Kwok Ming en dochter Syut Ning. Ook zij zouden zich in de toekomst met de toko gaan bezighouden. Oprichter Tang Yung uit Guandong overleed 6 augustus 1983. Hij werd 85 jaar.
In 1972 namen Hengko en zijn vrouw Wai Ming de toko over. Onder hun leiding werd deze steeds verder uitgebreid met de verwerving van naastgelegen winkeltjes in de Stormsteeg, zodat tenslotte ��n grote winkel ontstond. Ook de bovengelegen verdiepingen werden bij de winkel getrokken. Op de begane grond kwam een prachtige levensmiddelenafdeling met een gevarieerd aanbod aan Aziatische producten met als basis de Chinese keuken, maar daarnaast ook ingredi�nten voor de Japanse-, de Koreaanse-, de Indonesische-, de Indiase-, de Thaise- en de Vietnamese keukens. In de kelder vind je o.a. Japans en Chinees servieswerk, woks, rijstkokers, ovens om een pekingeend in te braden en ander interessant keukengereedschap. Op de hoger gelegen verdiepingen vonden de antieke en eigentijdse meubels, prachtige Chinese vazen, boeddha�s, lampen, kimono�s, kookboeken, etc. een plek. Vanuit heel Europa bestellen Chinese restauranthouders hier hun horeca-inrichting en alles wat er verder nodig is om hun restaurant op te smukken.
in het begin van de jaren zeventig werd de buurt door dealers en verslaafden uitverkoren tot centrum van de handel in harddrugs. Daar kwam nog bij dat veel buurtbewoners moesten verhuizen, omdat hun huis werd gerenoveerd of ten tijde van de metrobouw afgebroken. Dat was ook het geval in de Binnen Bamtammerstraat. De Chinese bewoners vestigden zich elders in de buurt. Door de opkomende hero�nehandel ging de sfeer verloren. De meeste restaurants in de straat sloten hun deuren. Eerst beperkte de overlast zich hoofdzakelijk tot de kop van de Zeedijk, maar toen de verloedering zich over de hele Zeedijk uitstrekte, werd begin jaren tachtig een renovatieplan bedacht voor de dijk. Daarvoor moesten de junks wijken. Het gevolg van dit beleid was dat de handel zich verplaatste naar de Stormsteeg en de Geldersekade. Regelmatig stonden er zo�n tachtig junks in de Stormsteeg. Het was een rampzalige tijd voor iedereen in die buurt en ook voor het gezin Dun dat toen boven de zaak woonde.
Dun Yong (Tang Yung Sau), afkomstig uit de Chinese provincie Guandong.
1966 Toko Dun Yong. Achter de toonbank Stien Dun � van Gaans
Toko Dun Yong, Stormsteeg 9/ hoek Geldersekade 84. Foto juni 2011. coll. E.v.W.
Stormsteeg 4. De showrooms van Dun Yong tegenover de toko. Foto juni 2011. Foto coll. E.v.W.
Reclamekaartje van het �Magazijn van Heeren- en Kinderkleeding� van Bernard W�stmann. Omstreeks 1900
Balashin Sai. Keelpastilles. By Jack Chia Industries, Singapore, coll. E.v.W.
In 1882 werd het eeuwenoude pakhuis van de vroegere stokvisverkopers op de hoek van de Geldersekade en de Stormsteeg afgebroken. Bernard W�stmann, die eerder op de Zeedijk een winkeltje had, liet hier een modern winkelpand bouwen voor zijn �Magazijn van Heeren- en Kinderkleeding�. Het pand kreeg een verdiepte ingang op de hoek, gesteund door een zware gietijzeren onderpui en met acanthusbladeren versierde zuilen. Het aan de achterzijde aansluitende pakhuis op de hoek van de Zeedijk is in dezelfde tijd vernieuwd en heeft een identieke winkelpui. Bernard W�stmann overleed in 1938 en dat betekende ook het einde van het bedrijf. Begin jaren veertig zijn er woningen en een paar winkeltjes in de panden gemaakt. Het bekendst was het avondwinkeltje van �Cassie� Harms, op de hoek van de Stormsteeg en de Zeedijk. Sinds 1957 is in het pand aan de Geldersekade Toko Dun Yong gevestigd.
