Home
1
2
3
4
5
Er braken voor De Bonneterie moeilijke jaren aan, maar de familie had de vaste wil om de confrontatie met de moderne tijd aan te gaan. Zoals het vroeger was, zo zou het nooit meer worden. De winkel moest een meer uitnodigend karakter krijgen. Maison de Bonneterie schudde letterlijk op haar grondvesten. De fundering van het gebouw stond op inzakken, een kostbare restauratie was nodig. Een adviesbureau kwam het bedrijf doorlichten en een ingrijpende reorganisatie en modernisering was onafwendbaar. Onrendabele ateliers en afdelingen werden opgedoekt. Honderd personeelsleden die hier al jaren werkten moesten worden ontslagen. Mooie oude vitrines op de parterre maakten plaats voor moderne verkoopunits en menig kristallen kroonluchter verhuisde naar zolder.
Wim Crouwel van Total Design in een van zijn �Free Space� etalages. 1969
Een open etalage zorgt voor een verbinding tussen de winkel en de straat. 1969
Om een breder publiek te trekken kwamen er nieuwe afdelingen, zoals witgoed, schoenen en parfumerie. Op de mode - afdelingen bleven de kleren niet langer in de kast hangen, maar werden zichtbaar opgesteld. De inkoop werd voortaan centraal geregeld. Wim Crouwel van Total Design maakte van de ouderwetse uitstalkasten zogenaamde �Free Space� etalages, waardoor een open relatie tussen de winkel en de straat ontstond, zo was het idee. Op de eerste etage kwam een Brasserie en op de tweede een Golfafdeling. Als eerste in Nederland opende De Bonneterie aparte shops in de winkel, van Polo Ralph Lauren en Tommy Hilfiger. Er kwamen ook twee filialen bij, ��n in de Beethovenstraat en ��n in Rotterdam. In 1971 werd de herenafdeling uitgebreid met sport- en vrijetijdskleding. Op alle afdelingen hing jonge mode in aangepastte prijzen.Toch adverteerde De Bonneterie in die tijd nog met een Collegeshop voor 16-25 jarigen, met college jassen en blazers, klassieke Engelse truien, bijpassende dassen en petten.
In december 1985 namen Jim Colland, zoon van Leo en Willem Koster schoonzoon van Paul Herz de leiding van de firma op zich. Koster kwam van de Bijenkorf en Colland had gewerkt bij het warenhuis Globus in Z�rich. Paul Herz' dochter Mariette nam de inkoop damesmode voor haar rekening. Een mode-instituut dat tachtig jaar lang een en al deftigheid uitstraalde verander je niet van de ene op de andere dag in een eigentijdse onderneming. Daar weten Colland en Koster alles van. In 1989 kon het 100-jarig jubileum met gepaste trots worden gevierd. Behalve een feest en een culinaire modeshow op Kasteel Oud-Wassenaar, kregen acht kunstenaars waaronder Herman Brood, of all people, opdracht een litho te maken met als onderwerp �Jubileum�. Een deel van de opbrengst was bestemd voor Unicef. Marjan Berk schreef in opdracht een verhaal 'Glinsteringen' waarin de Bonneterie als decor fungeert. (Arbeiderspers, Amsterdam 1989) De klassieke grijze plastic draagtasjes met zwarte opdruk, naar een ontwerp van Dior, werden ingeruild voor een tasje met een voor de gelegenheid ontworpen crest: Semper Qualitas Centanni.
Nog altijd werkt Maison De Bonneterie met grote regelmaat aan de modernisering van haar winkelinterieur. Dit te realiseren, zonder aantasting van het monumentale karakter van het winkelgebouw blijft een moeilijke opgave. Alles is de laatste jaren uit de kast gehaald om de zaak toegankelijker te maken voor een groter publiek en zelfs hier heeft het kennelijk onvermijdelijke achtergrondmuziekje haar intrede gedaan. Interieurontwerpster Sherrie Zwail, New-Yorkse van origine, ontwerpt al jaren voor Maison de Bonneterie. Met het laatste van haar hand, de vernieuwde schoenenafdeling, is de parterre nu een levendige eigentijdse afdeling, waar van drempelvrees weinig meer valt te bespeuren. Je kunt er bij wijze van spreken met je Spaflesje naar binnen lopen. Upgrading is nu het motto: exclusieve mode, duurdere merken. De tijd is er weer rijp voor.
Noodgedwongen besloot de onderneming in 2009 het roer totaal om te gooien en alleen nog met shop-in-shops te gaan werken. Met dames- en herenkleding in het hogere segment. Het monumentale gebouw werd van binnen totaal op de schop genomen. Een aantal maanden waren de meeste afdelingen voor het publiek niet meer toegankelijk. Het interieur werd ontworpen door de Engelse architect Charles Dunett. 17 September 2009 vond de officiele feestelijke heropening plaats, gelijktijdig met de viering van het 120-jarig bestaan van De Bonneterie. Een modeshow toonde ondermeer kleding van: Theory, Marc Jacobs, Blueblood, Burberry, Karl Lagerfeld, Hugo Boss en Costume National.
Maar helaas. Na 125 jaar een toonaangevende plek te hebben vervuld in het winkellandschap van Amsterdam en Den Haag, heeft Maison de Bonneterie besloten de kledingwinkels van het familiebedrijf in deze plaatsen in september 2014 te sluiten. Door de te lang aanhoudende recessie is het economisch niet langer verantwoord de activiteiten voort te zetten, maakte de directie van het bedrijf op 21 februari van dit jaar bekend.
December 2006.
De brede trappen aan weerszijde van de drie gaanderijen en de lift ernaast zijn sinds de bouw in 1909 van Maison de Bonneterie niet meer veranderd. Behalve de traploper, die is pas vernieuwd. December 2006.
E�n van de twee tegeltableaux in het trappehuis van De Bonneterie in Amsterdam, gemaakt door kunstenaar Wijnberg en op 18 maart 1964 aangeboden door het personeel bij het 75-jarig jubileum.
In 1975 moest toch een partner gezocht worden, waarmee het kostbare pand kon worden gedeeld. Het werd qua �leeftijd� de al even eerbiedwaardige firma Pander (1886). Het idee was om er een woon- en modewarenhuis van te maken, met alle daarbij horende accessoires. Maar met de bruine, statige meubels die ook op de parterre ruim plaats kregen, werd elke poging tot vernieuwing pas goed de das omgedaan. Pander verliet het pand in 1985. Tegenover de muziekterreur van de Kalverstraat werd na jarenlange aarzeling een pianist aangesteld, die op zaterdagen dan weer iets klassieks en dan weer iets swingends speelde. Niets geeft beter aan voor welke dilemma�s de directie zich destijds geplaatst zag.
�Op de New Image Girlzz-afdeling wurmt Maartje van rond de twintig zich in een Met-spijkerbroek met ultrasmalle pijpjes. Twee vriendinnen kijken goedkeurend toe. �Met� is een cool merk dat niet op grote schaal te koop is. Roos (zilveren ballerina�s, zouave-broek), Mirjam ( leren jasje, grote tas) en Maartje zitten op een modeacademie. Ze geven zo�n tweehonderd euro per maand uit aan kleding en hebben De Bonneterie �helemaal ontdekt�. Roos: �Ik heb hier al twee paar Marc Jacobs-schoenen gekocht. Ik had vroeger een heel ander beeld van De Bonneterie, maar ze hebben echt gave merken.� Evelien van Veen. De Verleiding, Volkskrant 28 oktober 2006
Op 27 september 2007 was de feestelijke opening van een nieuw filiaal van Maison de Bonneterie op de Binnenweg 7-9 in Heemstede. Een ruime modern ogende winkel met veel strak glas, glanzend roestvrij staal en warm Weng� hout, naar een ontwerp van Sherrie Zwail, Bonneteries vaste binnenhuisarchitect. In de winkel is ruimte gemaakt voor een koffie corner van de Coffee Company, waar pas echte verse, pittige koffie wordt geschonken, een Ristretto bijvoorbeeld of een espresso of een macchiato.
Archief Maison de Bonneterie
Foto�s : coll. Maison de Bonneterie
Collectie Hartkamp, Stadsarchief Amsterdam
Els van Wageningen, Maandblad Ons Amsterdam jrg. 41, nr.2 1989, t.g.v. 100-jarig bestaan
Els van Wageningen, NIW 10 maart 1989
Maandblad Amstelodamum, maart 1970
14 juni 1950. Bijzondere etalages ter gelegenheid van het 500 jarig bestaan van de Kalverstraat.
14 juni 1950. Bijzondere etalages ter gelegenheid van het 500 jarig bestaan van de Kalverstraat.
De brede trappen aan weerszijde van de drie gaanderijen en de lift ernaast zijn sinds de bouw in 1909 van Maison de Bonneterie niet meer veranderd. Behalve de traploper, die is pas vernieuwd. December 2006.
E�n van de twee tegeltableaux in het trappehuis van De Bonneterie in Amsterdam, gemaakt door kunstenaar Wijnberg en op 18 maart 1964 aangeboden door het personeel bij het 75-jarig jubileum.
